Feliz dia del amigo!

Gisteren was het de nationale vriendschapsdag in Argentinië. Vandaar dat Vicki na de lunch een cadeautje tevoorschijn haalde. Ze had een mate gekocht, hetgeen waar je de mate uit drinkt. Voor mij, maar natuurlijk ook voor haar zei ze er nog bij, want ze is bang dat ze 6 weken lang zonder mate niet vol gaat houden. Nou ik vond het alleen maar erg lief van haar.

Daarna moesten we natuurlijk de rest van Vicki haar vrienden opzoeken. Erg normaal is het om op dit soort dagen, wanneer het weer meezit, met zijn allen te gaan picknicken op een groot veld in het dorp. Ook gisteren was dat onze bezigheid. Vicki en haar vrienden hadden lootjes getrokken voor wie ze een cadeautje moesten kopen, dus het eerste wat iedereen deed was cadeautjes uitpakken. Iedereen was erg lief tegen elkaar en alles werd gewaardeerd.

Het was erg mooi weer, dus we konden heerlijk in onze vestjes op het gras zitten. Ik weet dat het nu in Nederland nog veel mooier is, maar hier is het natuurlijk winter, dus dit was super fijn voor de tijd van het jaar. Bovendien was zo ongeveer het hele dorp aanwezig op het veld, dus overal zag je mensen voetballen, mate drinken of dansen. Jaja, ook de mate was weer van de partij, natuurlijk heb ik het weer geproefd en ik vond het al veel lekkerder dan de eerste keer. Je moet gewoon wennen aan de smaak, dus dat komt helemaal goed.

Ongeveer 6 uur begon het wat koud te worden, maar omdat de mensen hier pas tussen 10 en 11 avondeten, moesten we ons nog wel even vermaken. Wat iedereen hier dan in Argentinië doet, is rondrijden door het dorp. Gewoon voor de fun. Alleen dan moet je niet denken, dat dat saai even een rondritje is, nee absoluut niet. Ik heb nog nooit zo'n gezellige en leuke autorit mee gemaakt. Een vriendin van Vicki heeft namelijk een knalgeel auto'tje (of autootje?), waar we ons met zijn vijven in propten. Argentijnse muziek op vol, ramen helemaal open, keihard meezingen (niet dat ik de tekst kende..) en racen maar! Wel meer dan een uur hebben we zo rondgereden. En de vriendinnen van Vicki, die deden precies hetzelfde, alleen dan op de brommer. En wel meer auto's zijn we meerdere keren tegenkomen, het is dus een vrij normale dagbesteding in Argentinië

'Thuis' hebben we even snel gegeten, want we moesten ons alweer klaarmaken voor het echte feest. Eerst zouden we naar iemands huis gaan en dan naar een pub. Misschien moeten de ouders nu even hun ogen dichtdoen, want het is nu kwart over 4 hier en ik ben misschien een uurtje wakker. Niet zo gek, want ik lag vanmorgen half 8 in mijn bed. Nou is dat hier in Argentinië helemaal niet raar. De pub sluit om half 6 en dan is het normaal om bij iemand thuis te ontbijten, dat hebben wij dus ook gedaan. En jeetjemineetje, wat een feest. Omdat de Argentijnen gewend zijn een schooluniform te dragen naar school, besteden ze overdag niet veel tijd aan hun outfit. Ze gaan in lekker zittende truien en sneakers op pad, maar 's nachts zodra er een feestje is, transformeren ze. Zonder 'high heels' wordt je uitgelachen (ik moet zeggen dat ik nu nog steeds weinig gevoel in mijn voeten heb) en een spijkerbroek zul je niet tegen komen. Nu was het gisteren een speciale dag, maar vandaag is het gewoon zaterdag. En een zaterdag zonder feest is geen zaterdag. Het ritme hier van de jongeren is dan ook: slapen tot een uur of 5 om dan 's nachts weer los te kunnen gaan. Ik moet zeggen dat dit leven mij erg goed bevalt.

Vicki is nu aan het leren en ik ga heerlijk luieren, lekker films kijken en misschien doe ik nog wel even een uurtje slaap tussendoor (doodnormaal in dit land). In ieder geval wordt dit alweer een fijne dag.

Wat ook nog wel even gezegd kan worden is dat we best even een dagje wat meer aan elkaar kunnen denken, want het mag dan misschien commercieel zijn, één dag in het jaar dat je wat extra aandacht besteed aan je amigos is nooit verkeerd!

Liefs,

Anne