Anne in Argentinië

Ongelofelijk mooi

Hallo lieve lezers,

Ik weet dat ik te vaak het woord ´ongelofelijk´ als bijwoord gebruik, maar wat ik gisteren heb gezien, dat was écht ongelofelijk mooi. Toch zal ik, voordat ik jullie jaloers ga maken met mijn verhalen over de Cataratas, eerst wat vertellen over de rest van de week.

Nadat we weer leuke dagen hadden beleefd in Rosario, met lekker eten bij Vicki haar oom en tante, bioscoop met een boel vriendinnen en donderdagavond een feestje met vrienden van de universiteit, zijn we vrijdagmiddag met Vicki haar ouders naar de provincie Misiones gereden. Het was een erg lange rit, maar het was fijn om uit de regen en de onweer te vertrekken. Vrijdagnacht hebben we ergens overnacht en de volgende ochtend zijn we erg vroeg weer vertrokken. In de juiste stad, Puerto Iguazú, aangekomen hebben we lang gezocht naar een geschikt huisje, maar dat was niet erg, want het was een erg mooie omgeving.

In Arrecifes en andere delen waar ik ben geweest is het een beetje een rommeltje. Natuurlijk niet in de centra van de steden, maar in de buitengebieden zie je veel sloppenwijken, erg veel rommel op straat en een groot deel van de wegen is erg slecht of onverhard. En als het dan ook nog eens paar dagen regent, dan kunnen jullie je vast voorstellen, dat het er allemaal wat somber uitzag. Daarom was het dus leuk om een plaats te zien, die veel meer op de toeristen is ingericht. En toeristen, die waren er zeker. Waar ik voorheen nog geen één buitenlander was tegengekomen, zag ik ze hier alleen maar. Veel Engelsen en Fransen heb ik gezien en ik ben zelfs een groep Nederlandse jongeren gespot, wat mij, even terzijde, een goed plan voor volgend jaar bezorgde.

Nadat we een erg leuk huisje met zwembad hadden uitgezocht, hebben we zeer snel onze winterkleren omgeruild voor onze bikini en zijn we het water in gesprongen. Ja, ook ik mocht eindelijk eens genieten van een temperatuur van 30 graden. Als topografisch wonder, wist ik wel een beetje waar we waren, maar dat we zo dicht bij het drielandenpunt zaten, dat verbaasde me. Aan het eind van de middag stapten we in de auto en nog een beetje duf van mijn middagdutje had ik niet echt goed door waar we heen gingen, maar na een paar minuten arriveerden we al op de juiste plaats. Het was een prachtige plek en het was bijzonder om deze drie landen zo te zien. We hebben hier een tijdje gezeten en zijn toen weer richting ons huisje gereden. 's Avonds hebben we nog even heerlijk gegeten bij een superleuk restaurantje om daarna snel te gaan slapen, want we waren allemaal erg moe en de volgende dag zouden we weer vroeg opstaan om hetgeen te bekijken wat ons naar deze plaats had gebracht.

Cataratas do Iguaçu, de watervallen van Argentinië, ook wel één van de zeven wereldwonderen en on-ge-lo-fe-lijk mooi. In een park vol met toeristen hebben wij dit bekeken. Eerst moesten we met een treintje door de jungle en daarna konden we wandelen langs alle watervallen. Van een grote afstand hoorde je al het gekletter van het water en zag je de waterdamp al boven de bomen hangen. Dit was indrukwekkend, maar natuurlijk niks vergeleken met het daadwerkelijk zien van de watervallen. We zijn onder, boven en langs dit wereldwonder gelopen en het was echt adembenemend. Nadat we weer helemaal bij waren gekomen van al deze schoonheid, hadden Vicki en ik eigenlijk wel zin in wat meer actie, vandaar dus dat we het grote avontuur opzochten en dat we met een grote groep mensen in een boot langs de watervallen zijn gaan racen. Zwemvest aan, schoenen uit en gaan met die banaan! Door de enorm grote hoeveelheid water die op mijn hoofd neer viel kon ik even niet kijken, maar ik had zo het idee dat we ongelofelijk dicht bij de watervallen in de buurt kwamen. Helemaal doorweekt kwamen we uit de boot, maar het was een super ervaring en gelukkig waren we perfect voorbereid en hadden we de droge kleren bij ons. Nog een laatste keer zijn we langs de watervallen gelopen om daarna weer in het treintje te stappen wat ons naar de ingang bracht.

Uitgeput maar totaal voldaan zijn we in de auto gestapt om weer richting het regenachtige Rosario te rijden. Het was een ongelofelijk mooi laatste weekend van een prachtige uitwisseling.

Ik zie jullie snel weer.

Liefs

Reacties

Reacties

Lieke

Wauw, de foto's van die watervallen zijn echt prachtig. En daar heb jij dan tussenin gelopen en gevaren... Geweldig! :)

Nou Anne, maak er nog een feestje van de laatste paar dagen en tot snel!

Liefs.

Geke

Hoi Anne,

net samen met Marieke weer even bijgelezen en je foto's bekeken. Ziet er inderdaad schitterend uit daar bij die watervallen!!
Het afscheid van je gastgezin komt nu inderdaad dichtbij, maar thuiskomen is vast ook weer fijn.
Buddy is ondertussen goede maatjes met jullie nieuwe aanwinst (kat) geworden, mooi om te zien.
Tot binnenkort en nog veel plezier de laatste dagen!

Joke

Schitterend Anne! Mooi dat je toch nog even in de warmte was. Binnenkort stap je weer in het vliegtuig naar huis. Nog een paar dagen. Geniet ervan. Goede reis naar huis en tot snel!

Pake en Beppe

Weer een prachtig verhaal, wat hebben we toch genoten van je reisverhalen. Geweldig die tocht bij de watervallen. Dit was toch wel heel bijzonder. Nu komt het afscheid snel dichterbij. Wij verheugen ons er op je weer te zien. Nog veel plezier Anne. Veel liefs van Pake en Beppe

Marrie

Hai meis,

Oma en ik hebben ook dit fantastische verhaal en de foto's weer met veel plezier gelezen en bekeken.
Het einde van de mooie reis komt voor jou nu wel heel dichtbij en ik wens je veel sterkte bij het dag zeggen en afscheid nemen.
Zie er erg naar om je weer te zien.

dikke kus en groetjes van Marrie en oma.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!